De theebladeren ondergaan vier behandelingen om "zwarte thee" te bereiken. Allereerst worden de bladeren op een lopende band gelegd, waar onder de band warme lucht wordt geblazen. Hierdoor verwelken de bladeren. Dit verwerkingsproces gaat door, totdat een vochtreductie is gerealiseerd van 50%. Daarna worden de bladeren gebroken door ze een halfuur tussen twee horizontaal schurende vlakken te kneuzen. Door dit proces komt er vocht (bladsap) uit de theebladeren. Hierdoor beginnen de bladeren automatische te oxideren. Deze oxidatie zorgt voor de zwarte kleur en typische smaak en aroma van het blad. Vervolgens worden de bladeren naar een koele plaats gebracht (oxidatiekamer), waar de oxidatie verder kan gaan. Gemiddeld blijft de thee tussen één á vier uur in deze kamer. De tijdspanne bepaalt in grote mate het karakter van de uiteindelijke thee. Na het bereiken van het optimale oxidatieniveau worden de bladeren opnieuw gedroogd in een oven tot het blad een vochtgehalte heeft van 5%. Hier stopt het oxidatieproces.